گویند این قسمت از تبریز، باغ بزرگی بود که جمعیت چندانی نداشت و با استقرار خانواده قرهباغیها، این محله به نام خانواده مزبور نامگذاری و معروف شد. در مورد مهاجرت قرهباغیها به تبریز، ارتشبد عباس قرهباغی آخرین رئیس ستاد کل ارتش شاه در خاطرات خود مینویسد: «... اجداد ما در حدود ۱۷۵ سال پیش از قره باغ قفقاز آذربایجان به تبریز کوچ کردند. ایشان به علت عشق و علاقه به وطن، بعد از جنگ ایران و روس در سال ۱۲۰۷ شمسی یا ۱۲۴۳ هجری قمری و شکست ایرانیان و اشغال قفقاز توسط روسها از قرهباغ به آذربایجان ایران کوچ کرده و در تبریز و در کوچهای که به نام قرهباغیها معروف است سکنی گزیدند. من در سال ۱۲۹۷ شمسی، در همین خانه از خانههای کوچهٔ قرهباغیها دیده به جهان گشودم.»[۱]
از اقوام و دودمان ارتشبد قرهباغی که ۱۷۵ سال پیش به تبریز آمده و در این کوی ساکن شدند، میتوان از حاج کریم، حاج اسکندر، حاج محرم و حاج علیاصغر قرهباغی نام برد که ساکن این محل شده و در تبریز این کوی و محله را به وجود آوردند. خانوادهٔ قرهباغی مسجدی به نام مسجد قرهباغیها ساختند که امروزه از مساجد معروف تبریز میباشد و در کنار آن گرمابهای به نام حمام خان (خان حامامی) احداث نمودند.
در سال ۱۳۰۴ خورشیدی که به دستور رضاشاه اداره سجل و احوال و ثبت احوال تأسیس شد و مقرر گردید همه شناسنامه دریافت کرده و برای خود نام خانوادگی انتخاب کنند، چون تعدادی از افراد خانواده قرهباغیها به تجارت و داد و ستد قالی گوراوان از حومه شهرستان هریس اشتغال داشتند به نام «گوراوانچی» معروف شدند.
منطقهٔ ۱ | |
---|---|
منطقهٔ ۲ | |
منطقهٔ ۳ | |
منطقهٔ ۴ | |
منطقهٔ ۵ | الهیه • باغمیشه • جماران • رشدیه • شهید بهشتی • فرشته جنوبی • فرشته شمالی • مرزداران • نارمک • نصر • ولیامر |
منطقهٔ ۶ | |
منطقهٔ ۷ | |
منطقهٔ ۸ | ارمنستان داخلی • انگج • بازار • پل سنگی • تپهلیباغ • چهارمنار • راستهکوچه • سنجران • قرهباغیها • گجیل • مصلی • مقصودیه • میارمیار |
منطقهٔ ۹ | |
منطقهٔ ۱۰ | احمدآباد • ارم • اسماعیلبقال • حیدرآباد • داداشآباد • سرخاب • شاهآباد • شتربان • شربتزاده • گراب |